De recente aanslag in Brussel heeft mij steeds meer aan het denken gezet over religie…
Waardoor is religie eigenlijk ontstaan en waarom schijnt de mens daar toch zo een behoefte aan te hebben? En waarom misbruiken mensen religie om dit als machtsmiddel te gebruiken en om dood en verderf te zaaien?
Ik ben van mening dat religie o.a. is ontstaan uit angst voor de dood. De dood is voor ons allemaal een onheilspellend lot waar je helaas niet onderuit komt. En de dood brengt veel onzekerheid met zich mee…wat gebeurt er met ons als we dood gaan? Als je alleen al over dit onderwerp op internet surft, dan komen er genoeg theorieën naar boven met verschillende ideeën hierover.
Volgens diverse religies wordt er beloofd dat, wanneer je je volgens een bepaald voorschrift leeft, je na de dood een leven in het paradijs zal krijgen. Ikzelf geloof in reïncarnatie. Ik geloof dat je meerdere malen terug komt in verschillende levensvormen en dat iedereen deel uitmaakt van een hoger plan. Ik geloof dat iedereen een ‘innerlijk kompas’ heeft, die je kan helpen om jouw doel te verwezenlijken. Ik geloof dat iedereen verbonden is met elkaar en dat God geen persoonlijkheid is, of iemand is die oordeelt, maar eerder een georganiseerde intelligentie, die je niet kan doorgronden. Ik geloof dat je andere personen hetzelfde moet behandelen zoals je jezelf behandelt (ik ben jij en jij bent ik). Daarom is het ontzettend belangrijk om 100% van jezelf te houden. Want als je niet 100% van jezelf houdt, hoe kan je dan op een liefdevolle manier met andere mensen omgaan?
Ik heb in mijn leven verschillende religies bestudeerd zoals de Islam, Jehova Getuige, het Christendom, Boeddhisme….en het valt mij op dat al deze religies veel overeenkomsten hebben en dat is voornamelijk: eenheid, liefde en hoop. Wat mij ook opvalt uit al deze religies, is dat het je bepaalde verplichtingen en beperkingen oplegt. Je moet je volgens een bepaalde manier kleden, of gedragen, of naar bepaalde bijeenkomsten gaan. Of dat je niet met mensen van een ander geloof mag omgaan. Ik heb vaak het idee dat mensen een behoefte hebben aan een bepaalde identiteit en dat de religie vaak eerder deel uitmaakt van de cultuur waar een persoon of voorouder vandaan komt.
Of komt religie juist voort uit cultuur? En waar komen onze normen en waarden eigenlijk vandaan? Uit religie, of uit onze genen?
Volgens Nederlands bekendste primatoloog Frans de Waal, komt moreel gedrag niet voort uit religie of cultuur. Al meer dan dertig jaar doet hij onderzoek naar gedrag van primaten, zoals chimpansees, op het gebied van conflictoplossing, verzoening, empathie en de ontwikkeling van moraliteit. Wie op zoek gaat naar de oorsprong van de moraal, komt volgens hem uit bij het dier, de aap.
Uit het onderzoek blijkt dat apen conflictoplossing, samenwerking en het delen van voedsel hoog in het vaandel hebben zitten. Vaak overleven dieren door samen te werken en in feite is ook de mens een samenwerkend dier. Conclusie van Frans de Waal is dat zowel apen als mensen moraal moeten hebben, om het gedrag in de gewenste banen te leiden. Om ervoor te zorgen dat ons gedrag positief wordt beïnvloed (puur uit een sociale vorm van overleving), hebben veel mensen daarom o.a. behoefte aan religie. Mijn conclusie is dat mensen over het algemeen behoefte hebben aan religie omdat:
- Het zekerheid geeft (belofte leven na de dood)
- Het geeft duidelijk richtlijnen op het gebied van normen en waarden
- Het zorgt voor sociale contacten (naar de kerk gaan, moskee of bijeenkomsten bij wonen
Disclaimer: Hierbij wil ik zeggen dat ik het interessant vind om hierover te schrijven en geen enkele religie goedkeur of afkeur. Mijn mening/idee over God, is gevormd door de ervaringen die ik heb meegemaakt. Wat ik dus eigenlijk bedoel te zeggen; doe waar jij je mee op je gemakt voelt. Als het niet goed voelt; doe het dan niet. En zolang je anderen geen schade of kwaad mee doet, dan is er niets aan de hand toch? 😉
Bronnen:
Freya's lifestyle.com 